Kijkend naar- of lezend over oude plaatsen, probeer ik mij voor te stellen hoe het daar was. Zo was ik laatst nog in hotel Mabes, midden in een drukke winkelstraat voor de elite.

Nagenietend van gisterenavonds voorstelling in Sociëteit Concordia, liep ik het hotel uit. Ineens bevond ik mij in de winkelstraat, waar alle lagen van de bevolking aanwezig waren. Inlandse straatventers verkochten hun waren, Europeanen stonden in de etalages te neuzen.

Boven het geluid van de tram klonken de kerkklokken. Twaalf uur en dus lunchtijd. Als gast in de stad wilde ik wat anders eten dan wat het hotel serveerde. Ik had zin in lekker brood, maar kreeg bijna keuzestress. Wilde ik lunchen bij The Holland-American Bakery of ging ik toch liever naar bakkerij Meba voor “overheerlijk Hollandsch brood”? Het werd Amerika.

Langzaam liep ik door de straat, met boven mij schaduwrijke bomen in de toch al koele stad. Terwijl een patisserie het mooiste banket verkocht, hoorde ik overal stemmen en rook de lekkerste geuren. Vooral de verse bloemenlucht van bloemhandel Alderen rook aangenaam. “Een bloemetje voor u, mevrouw?” hoorde ik de verkoper tegen een Indische vrouw zeggen. “Ze komen uit onze eigen kwekerij op Poedjon, weet u?” Ze keek even, maar loopt dan, met een statig loopje en haar hoed elegant schuin op haar hoofd, verder naar een van de maisons in de straat en verdween in een winkel.

Ik liep verder en zag juwelier M. Schuyer. In de etalage lag het mooiste Djokjasch Zilverwerk. Terwijl ik een bordje las met daarop: “Onze collectie overtreft alles op dit gebied”, klonk op de achtergrond een koekoeksklok.

Een scherpe tabaksgeur trok mijn aandacht toen ik langs een sigarenwinkel liep. Een klant liep tevreden het pand uit met een doosje sigaren onder zijn arm. Niet veel verder opende Shanghai Restaurant zijn deuren en een kruidenmelange kwam mij tegemoet. Ik besloot wat te gaan eten. Het werd al later en die avond werd ik verwacht bij Concordia. De dag vloog voorbij.

Aan Kajoetangan in Malang had ik dit alles te danken. Het was een verademing om daar te kunnen zijn.

Bent u bekend met Kajoetangan? Of misschien de Bragaweg of Toendjoengan? Heeft u daar eens iets gekocht?