Baroes in Indië

 

Wennen aan het onbekende

(verhaal van 02-04-2025)

Kees Vink (staand links), fotoalbum C.H. Vink.

De laatste weken ben ik mij steeds meer gaan verdiepen in de brieven van Kees Vink, korporaal bij 2.10 Regiment Infanterie. Ik kijk mee in zijn leven, gedachten, gevoelens en ook hetgeen waar hij als baroe (nieuweling) aan moest wennen.

 

Hij werd opgevangen in een oude villawijk in Soerabaja en had daarmee erg veel geluk. Al sliep hij op de grond, zijn vrienden uit een ander bataljon hadden het slechter getroffen. Zij moesten op grafstenen slapen. Vooral vanwege het mystieke in Indië niet fijn, aangezien soms iets onverklaarbaars gebeurde.

De training die de soldaten tijdens de reis naar Indië kregen, was te summier om goed voorbereid te zijn op het mysterieuze land.

Je kon maar beter vertrouwelingen om je heen hebben. Maar ja, met wie kun je het beste omgaan? De Hollanders, die toch anders Hollands zijn dan de soldaten zelf? De inlandse bevolking, die zich tegen je kan keren? De Indo-Europeanen? Als baroe wist je het niet. Kees en vijf van zijn vrienden kozen voor de laatste en beschrijft drie verschillende families die hem wegwijs konden maken.

 

Kees leerde omgaan met de temperatuur en al zweette hij “hele sloten” vol, de volgende ochtend zou het weer aangenaam fris zijn. Hij stond iedere morgen om 04:30 uur op, sloot zijn klamboe voor eventuele muskieten en ging mandiën (baden). Zijn dag begon goed. Regenbuien leken in zijn ogen op een zondvloed, maar zorgden eveneens voor verkoeling.

Het eten bestond uit westerse kost. Eens per week kreeg hij echter “rijst zonder blaren”, dus waren er geen kruiden en sambal aan toegevoegd. Toch schreef hij aan zijn ouders, “ik eet liever boerenkool met worst”.

 

Ver van huis was Kees. Zijn ouders schreven hem wekelijks, maar het was niet hetzelfde. Zij hoorden zijn verhalen niet, legden geen arm om zijn schouder en troostten niet wanneer dat nodig was. Een sergeant, fijne collega, maar vooral zijn voetbalvriend kwam om. In meerdere brieven benoemt hij dat hij het er moeilijk mee had. Niet op alles konden de soldaten worden voorbereid. Kees heeft dit helaas aan de lijven ondervonden.

 

Waar zou u het eerst aan moeten wennen, wanneer u zonder kennis van het land in het oude Indië werd geplaatst?