In het begin vond ik het lastig om het verhaal van mijn overgrootmoeder Ciel te schrijven. Verschillende pogingen heb ik gedaan, maar telkens stopte ik ermee. Ik liep vast, vond nieuwe informatie die mijn verhaal tegensprak of ik vond een ander onderzoek waar ik al mijn tijd aan kwijtraakte.

Uiteindelijk ben ik begonnen met het regelmatig schrijven van het verhaal. Ik had veel informatie verzameld, maar vond het toch moeilijk om het te beschrijven. Het ging immers over iemand die ik nooit had gekend uit een lang vervlogen tijd.

Er kwam een moment waarop ik dacht “en nu moet ik er echt iets mee gaan doen”. Vooral de vrees om eens de vergaarde informatie kwijt te raken, zorgde voor een stok achter de deur. Toch had ik meer nodig. Iets wat mij inspiratie gaf en mij hielp met doorgaan. Het werden mijn drie sleutels om door te blijven zetten. Daarvan vertel ik vandaag de eerste sleutel.

Op een dinsdagavond begon ik met de eerste woorden op papier te zetten. Ik zat aan de eethoektafel met mijn laptop opengeklapt. Om de laptop heen plaatste ik kleine aandenkens uit het leven van Ciel en ongeveer tien foto’s die eens bij haar op het dressoir en de schouw hadden gestaan. Het gaf mij een klein inkijkje in haar leefwereld.

Als extraatje had ik er een portretfoto van Ciel bijgeplaatst. Wanneer ik even vastliep in het verhaal, dan keek ik in haar ogen. Het was alsof zij mij daardoor informatie aandroeg. Gek genoeg sprak ik soms met haar over de gebeurtenissen die ik ging beschrijven. Zoekend naar een goedkeuring misschien?

In een droom leek ik die goedkeuring te krijgen. Het was niet zozeer dat ik Ciel in mijn dromen voorbij zag komen, maar haar nicht Oet. Een vrouw waar zij lief en leed mee had gedeeld en die haar door de moeilijkste periodes in haar leven had geholpen. Iemand dus die veel over haar had kunnen vertellen. De droom kan ik mij nog goed herinneren. Oet nodige mij uit om vragen te stellen over Ciel. Ik kreeg de kans om twee vragen te stellen, waarna ik wakker werd. Het was alsof zij met die uitnodiging haar goedkeuring gaf. Dat haar verhaal het waar was om verteld te worden.

Volgende week beschrijf ik de tweede sleutel.