Indische opvoeding

Het onderzoeken van het leven van mijn overgrootmoeder Ciel was op diverse vlakken een openbaring. Ik leerde haar, mijn familie en mijzelf beter kennen, maar het had ook wat weg van een cursus zelfreflectie. En als ik eraan terugdenk, dan past dat wel bij haar leven.

 

Ciel was namelijk erg gericht op het aanleren van de juiste Indische manieren. Al is dat misschien een woord wat niet de gehele betekenis ervan samenvat. Etiquette, leefregels, normen en waarden, alles past op die plaats.

Heeft u een Indische familie dan kent u dit waarschijnlijk ook; een oudere vrouw in de familie die de jongere generaties probeert te corrigeren, te hervormen door middel van het aanleren van een juiste manier van spreken, kleden, lopen en ga zo maar door.

 

Bij haar kleinkinderen – en zelfs bij haar eigen volwassen kinderen – probeerde zij met enkele woorden en een scherpe blik, haar gewenste gedrag terug te komen. Een van haar kleinkinderen is mijn vader, ik noem hem ook wel haar “anak emas” (favoriet kind), al is hij te bescheiden om dat zelf te erkennen. Voor haar, werd hij haar kleinzoon in de vorm van een kneedbaar klei. Hij vertelde mij hoe zij hem aansprak en wat hij van haar had geleerd. Het waren de meest simpele gedragsregels: altijd tegen volwassenen met twee woorden spreken en aan tafel blijven zitten tot alle eters klaar zijn. Mijn vader nam dit van haar over en oma Ciels invloed werkte.

 

Haar toesprekende en corrigerende manieren, werden niet door iedereen in dank afgenomen. Toch, wanneer men de reden erachter ziet, dan kan het gezien worden als iets moois. Het was namelijk meer dan alleen maar het corrigeren, het was het doorgeven van haar Indisch erfgoed. Dit had zij geleerd, en heel haar leven uitgedragen. Als moeder had zij het aan haar kinderen overgebracht en nu wilde zij het verder doorgeven. Niet haar geschiedenis met een groot leed en verdriet, maar juist dat wat zij dacht dat nodig was om te kunnen meedraaien in de maatschappij. Zij wilde een liefdevolle oma zijn die haar kleinkinderen behoedde voor het ergste.

 

Geïnteresseerd naar “de Indische opvoedmethoden” van oma Ciel, lees dan binnenkort mijn eerste boek. Volgende week meer over de release hiervan.