Daarnaast het “wedervragend” deel. De Indische Schrijfschool heeft mij zoveel gebracht. Iedere keer weer, wanneer ik ergens tegen aanliep, had ik het gevoel dat ik niet wist waar ik over schreef. Toch kreeg ik tijdens de telefoongesprekken antwoorden op mijn vragen, die ik zelf alsnog leek te weten. Soms was een vraag als: “waarom denk je dat?” al meer dan genoeg.

Een derde deel was het meeleesclubje en redigententeam in een. Mijn partner, moeder en schoonvader hebben mij meermaals voorzien van de juiste respons. Het waren eenvoudige, positieve reacties, maar soms ontstonden ook discussies over wat ik had geschreven. Het zette mij aan het denken, gaf mij een andere, frisse blik op het verhaal of toonde mij dat ik sommige bevindingen nog beter kon onderbouwen.

Maar wie ik eigenlijk nog het meest wil bedanken is Ciel. Bedankt dat ik vooral het afgelopen anderhalf jaar iedere dag deel uit mocht maken van uw leven. Voor mij bent u meer dan mijn overgrootmoeder, u bent mijn oma van der Sluys, de vrouw aan wie ik onbewust veel heb te danken. Met de dag groeide mijn sympathie voor u en ik ben trots dat ik u mijn familie mag noemen.

Let mij alleen nog de meelezers van Indische Tokeh te bedanken. Ik vind het fijn dat jullie mij al bijna een jaar lang volgen in mijn schrijfproces. Vanaf de eerste dag dat ik begonnen ben met Indische Tokeh krijg ik positieve reacties op mijn geschreven stukjes. Moedig ga ik hiermee voorwaarts en ik hoop dat u ook de komende tijd nog blijft meelezen en mij volgt met mijn schrijfproces, maar daarover later meer.